Odessa

Nadat ik 3 dagen in Gyumri bij Couchsurfer Kasper (aka 'Danish Party' ) was geweest ging ik met zijn 2 huisgenoten naar Tblisi - voor mij om verder te reizen, voor hun om hun Armeense visum te vernieuwen en een weekendje vakantie. We wilden met de marsrutka gaan maar toen die vol bleek te zitten besloten we een taxi (!) naar Tblisi te nemen, wat uitkwam op ongeveer 10 euri per persoon - best goedkoop dus! De grens was erg makkelijk en na 5 minuten een gratis stempel in mn paspoort gekregen voor Georgie - geldig voor 360 dagen. We reden verder naar Tblisi en zochten even naar 'Tblisi hostel', en toen we het vonden werden we met open armen ontvangen door Andrew, de 'receptionist' van Tblisi hostel. Tblisi hostel was echt een party hostel en ik heb daar de meest bijzondere en vette mensen ontmoet. Mn plan was om daar een weekje rond te hangen maar uiteindelijk ben ik twee weken daar gebleven, gewoon omdat de sfeer zo goed was en de mensen zo gezellig. Helaas moest Danish Party na 3 dagen alweer weg maar ik heb wel een vriend voor het leven gemaakt en we gaan elkaar nog vaker zien, Insj'allah.
Later kwamen ook Loki en Lori (Peace Corps Volunteers) in Tblisi hostel en we hadden een paar ongelooflijke vette dagen. Helaas gingen ook zij weg en na nog een weekje te zijn gebleven was het ook voor mij tijd om afscheid te nemen - de laatste avond in de bar (met ongelooflijke vette live-muziek! ) viel me wel zwaar en ik wist dat ik deze mensen heel erg ging missen, en dat doe ik ook zeker.

Maar aan alles komt een eind en 'sometimes you only see how fortunate you are to be in one place when you're no longer there'.

Liften in Georgie viel me eigenlijk tegen. Ik nam eerst de metro naar een oprit van de weg naar Batumi maar na een halfuur daar te hebben gestaan in de sneeuw zag ik toch wel in dat het niet zoveel zin had om daar te staan. Dus ik nam de marshrutka naar een klein stadje buiten Tblisi en begon daar verder te liften. Heb daar lang gestaan, op een redelijk goede spot en pas na een uur stopte Gia, de awesome vrachtwagenchauffeur! Net als bijna alle andere vrachtwagens en bestelbusjes was zijn vrachtwagen Nederlands - serieus, bijna ieder bestelbusje heeft 'Henk's Loodgietersbedrijf', of 'Gerrit de Leeuw - dierenvoeders' of zo iets op de zijkant staan.

Helaas kon Gia me niet naar Batumi brengen maar zette 'ie me af in Kutaisi, iets over de helft. Ik was zo moe en het sneeuwde en ik had het koud dat ik maar de bus pakte voor de laatste kilometers en uiteindelijk in Batumi aankwam. Batumi is echt vet en een beetje het Dubai van Georgie - mooi strand, niet al te koud, grote hotels, maar gelukkig was er ook nog ergens een klein hostelletje waarvan de eigenaren super aardig waren. Er zaten ook een Engels, Australier en Canadees in en ik heb tijdens mijn dagen in Batumi veel met hun rongehangen.
Ook nog een biertje gedronken in het 'Cloudscafe' van het Radisson hotel, met uitzicht over heel Batumi. Heeeel erg vet! Zelfs de wc's hadden hetzelfde uitzicht en ik heb denk ik nog nooit met zo een mooi uitzicht een wc gebruikt :D

Helaas moest ik ook hier weer afscheid nemen en ik kocht een ticket voor de veerboot naar Odessa, heel onduidelijk allemaal. Toen ik het ticket kocht wist niemand nog wanneer de boot nou uiteindelijk zou vertrekken en ik moest om 5 uur het vrouwtje bellen dat achter de balie zat. Ze zei dat ik die avond om 10 uur in de haven moest zijn om op de boot te gaan, dus zoveel tijd had ik niet om afscheid te nemen.

Eenmaal in het gebouw van de haven een halfuurtje gewacht en daarna met een Nederlandse Connexxion-bus (' Een geldig vervoersbewijs... ook voor U!!! ) naar de boot gebracht en daar in mn hut in slaap gevallen. Toen ik de volgende morgen om 7 uur wakker werd was de boot nog in de haven -.-'' maar twee uurtjes later zaten we midden op de Zwarte Zee.
3 dagen van eindeloos water, niets te doen (je mocht soms zelfs niet naar buiten) en een schommelende boot, waren we dan in Ilyichevsk in Oekraine, mijn 11e land van deze reis.

De Paspoortcontrole en Customs waren onverwacht lang en moeilijk. Eerst moest iedereen zn paspoort laten checken - en ik had zo'n 5x gecheckd dat ik geen visum nodig had en na een aantal vragen toch een gratis stempel in mn paspoort gekregen. Ik had dit niet verwacht voor Oekraine (meer iets voor Iran maar Iran was een eitje).

Vervolgens een halfuur wachten en daarna met de bus 5 minuten naar de Customs. Eerst een halfuur wachten daar en vervolgens met iedereen in een klein kamertje staan wachten terwijl er 2 honden naar drugs in de tassen aan het zoeken waren. Goed idee natuurlijk, waren het niet dat het 2 puppies waren die alleen maar wouden spelen en aan het rennen waren en het leek er helemaal niet op dat die 2 honden enig idee hadden waar ze mee bezig waren.
Drugs 1 - Ukraine 0

Daarna nog door een klein kamertje voor de paspoortcontrole en uitgestapt in het IJSKOUDE Ilyichevsk. Vandaar met een Oekrains echtpaar waarvan de vrouw een beetje Engels kon met de bus naar Odessa gegaan. Nu maar zien wat er in Odessa allemaal te doen is ;)

!