Gyumri

Nadat ik de grens met Armenie overstak kwam ik in een heel ander land terecht: meer relaxed, normale politie, minder 'vijandscahp' met andere landen (Dat is niet helemaal waar want Turkije en Azerbeidzjan en Armenie zijn de grootste vijanden), vrije internettoegang en meer gelijke rechten voor mannen en vrouwen, enz. maar aan de andere kant was ik treurig om Iran te verlaten want het was tegelijkertijd zo bijzonder en geweldig en anders.
Armenie is ook een vet land en liften hier gaat beter dan in welk land dan ook. In de ochtend een taxi genomen naar Meghri (het eerste stadje na de grens) en vandaar begonnen met liften. Na een paar km gelopen kwam de eerste lift: 5 gasten die met een pick-up die een kapotte telefoonmast gingen repareren en me een km of 20 meenamen. Koud en langzaam maar wel de eerste lift, en nadat ze me hadden afgezet kwam de grootste BAAS de bocht omrijden: vrachtwagenchauffeur Ali uit Iran die me helemaal naar Yerevan bracht. Hij was cool, sprak Engels, kocht brood kaas etc voor me, en had een vrachtwagen vol met 'one day old chicks'. Zo een 10 uur later aangekomen in Yerevan ( de afstand was ong 350 km maar de wegen in het zuiden zijn heel slecht) en daar naar Envoy hostel gezocht, en niemand wist waar het was. Maar uiteindelijktoch gevonden en het was chill! Paar mensen ontmoet daar, en toen ik op oudejaarsdag door een park liep ontmoette ik daar Leila uit Noorwegen en haar 2 Bulgaarse vrienden Ilianna en Yavor, en met hun naar CS'er Meitham (Iranier) gegaan en daar nog even gechilld en vervolgens met hun en 2 gasten uit het hostel uit eten geweest en naar Republic Square gegaan en daar ound en nieuw gevierd! Het was vet maar verder doen de Armeniers niet zoveel met oud en nieuw, behalve dat ze er een heel anders feest van maken (ze mochten in de sovjet unie geen cerzd vieren dus ze vieren 6 dagen nieuwjaar), een feest met ontzettend veel eten en drinken, en toen ik ging Couchsurfen bij een Amerikaanse Peace Corps Volunteer in Vardenis heb ik het meegevierd: naar ongeveer 6 verschillende huizen geweest, elke eettafel in ieder huis staat zo vol dat er geen eens plaats is voor borden en bestek. Veel vlees, groente, fruit, gebak, cake, chocola en vooral veel vodka. En dat bij ieder huis waar we kwamen. En als je zei dat je vol zat of even niks op je bord had liggen dan was het: ' Rowan, you are being VERY passive.' Armenen zijn leuke mensen.

Verder in Vardenis nog 2 andere PCV ontmoet, Laura en Ev en toen we 1 dag rust hadden van het eten de hele dag doorgebracht met Ev en Kev en door Vardenis gelopen en een paar rare momenten beleefd.... We liepen op een kerkhof, er kwam een auto aanrijden, de auto stopte bij een graf, er kwam een gezin uit (de auto), ze pakten een mand met eten, gaven ONS brood, worst en vodka maar aten zelf niks. Ze dronken een half glaasje vodka, gooiden de rest over het graf, pakten de mand weer in, wouden wegrijden maar de auto zat vast in de sneeuw. Dus wij hielpen met duwen en en na een tijdje reed de auto weg. Ok.
Daarna naar het troosteloze Vardenis-stadion gelopen, naar binnen gesneakt en daar een sneeuwballengevecht gehouden, en daarna naar een zwembad (??) dat leeg was en waar afval in lag. 2 keer het spel 'onthoud het afval' gespeeld (ja echt waar. Er is gewoon echt niet zoveel te doen in Vardenis) en teruggelopen naar Kevins huis en daar de avond doorgebracht met Yatzee en andere spellen, echt Amerikaans cornbread gemaakt met soep en daarna in slaap gevallen. Helaas werd ik die nacht ziek en moest een aantal keer mn bed uit maar al met al was mn tijd in Vardenis top!

Wegens ziekte terug naar Yerevan met de marshrutka (minibus) en daar 4 dagen uitgeziekt, en daarna gelift naar Gyumri, de tweede stad van Armenie. Met de marshrutka de stad uit gereden en al na 2 minuten op mn liftplek te hebben gestaan kwam de eerste lift al: een Rus die me naar Ashtarak bracht (zo'n 10 minuten) en toen ik uitstapte gaf deze man me gewoon 10.000 dram (= 20 euri)! Nog steeds met dit 'wtf-moment' het stadje uitgelopen (dat was niet zo moelijk) en daar kwamen 3 boys van de ANDERE kant die stopten en vroegen waar ik heen moest. Ik zei 'Autostop - Gyumri' en ze brachten me gewoon helemaal uit hun route naar een perfecte liftplaats, waar ook een oud echtpaar stond te liften. Toen een lift voor hun stopte riep de oude man me en vroeg aan de chauffeur of ik ook mee kon - 'ja natuurlijk stap in!' :)
Armenie is niet zo groot dus na anderhalf uur al aangekomen in Gyumri waar ik zocht naar een office van Kasper die mn couchsurf-host was.
Kasper (Deen) en zn 2 Poolse huisgenoten zijn top en morgen ga ik met hun naar Tblisi in Georgie.

Verder heb ik besloten om niet meer naar India en Bangladesh te gaan maar dit te 'bewaren' voor een andere reis (en dan ook naar Pakistan, insjallah). Ik heb nl. geen zin om te vliegen en ook niet om nu weer in een COMPLEET andere wereld te komen. Mijn plan is nu om van Georgie een boot naar Oekraine te pakken (of anders via Turkije) en met een omweg via noord-Zweden (Umeå :)) langzaam terug richting huis te liften, denk dat het me dan zo'n 2 a 3 maanden kost.



!
Ktesnvenk’ !